انجام برجام دو و پروسه رفع تحریم ها به دلایل زیر کلید خورده، اکنون چه باید کرد؟

پس از تایید سفر رئیسی به مسکو،برای امضای قرارداد خرید تسلیحات نظامی و تجهیزات سرکوب،از سوی دفتر پوتین و سرانجام، اقدام در تاسیس کنسولگری چین در بندرعباس،بعد از دو سال وقفه و در راستای احیا و اجرای قرارداد بیست و پنج ساله ،اینک جشن گرفتن های کیهان تهران،بعنوان ارگان رسمی بیت رهبری،حاکی از پذیرش برجام دو و در نتیجه تایید رسمی خضوع و خشوع ولی فقیه ،در مقابل اربابان شرق و غرب خود ،می باشد.

اولین بار، این نماینده روسیه در مذاکرات وین بود.که مژده حصول به توافق را، اعلام و چینی ها نیز، با اشاره به کنسولگری در حال تاسیس شان در جنوب کشور،آن را تایید نمودند.دو ارباب دیگر، یعنی آمریکا و اروپا،از بیم اینکه ،لطمه ای به توافقات برسد و بقول خامنه ای ،دشمن خرابکاری کند. با مقالات شان ،نشان دادند.که به جنگ زرگری تا مرحله نهایی شدن برجام دو،ادامه دهند.از جمله فارن پالیسی صحبت از شکست دیپلماسی دولت بایدن ،در مقابل جمهوری اسلامی نمود.نیویورکر هم هشدار داد.که با شکست دیپلماسی، تغییر رویکرد در قبال رژیم تهران،بررسی میشود.نشریه انگلیسی اسپکتیتر نیز از مذاکرات وین به عنوان بزرگترین شکست سیاست خارجی غرب نام برد.برای ساکت کردن تل آویو نیز، سرانجام پذیرش نهائی فروش هواپیماهای حامل سوخت ،به جنگنده های اسرائیل را، رونمایی کردند.تا در پشت پرده ،توافقات برجام را، نهایی نموده و خون جدیدی، به ماشین کشتار رژیم ،در داخل و خارج از کشور،داده و باین ترتیب مخالفین این توافق را ،که مردم ایران و ملل منطقه و جهان و کشورهای همسایه ایران و اکثریت قریب به اتفاق کشورهایی ،که چوب شرارت های رژیم ولی فقیه، به تنشان خورده را، با این اقدامات، سرکار گذاشته ،تا تظاهراتی ،اعتراضاتی، مخالفت هایی و خرابکاری هایی، علیه این توافق ،انجام ندهند.

هم اربابان و هم رژیم راضی اند و تنها مردم ایران هستند.که سرشان بی کلاه مانده و می بینند .که باز ابر و باد ومه و خورشید وفلک در کارند. که بار دیگر، مافیای خامنه ای و شرکاء ،صدها میلیارد دلار یا مفت بدست آورده ،جیب های بی انتها و گله گشاد خود را، پر و آتش به اختیار علیه مردم در داخل کشور ونیز هیزم آتش حمام خون های منطقه را شعله ور نمایند.اکنون ما ملت، چکار می توانیم بکنیم:

هم اکنون در صحنه مبارزه ،دو قشر بسیار مهم و کارآمد،هم حرف اول را در ایران میزنند و هم میتوانند .با پیوستن ما، به آنها حرف آخر را نیز، در کشورمان زده ،مهر باطل شد. به این بساط بدخیم بزنند.

قشر اول، آموزگاران کشور هستند .که در پرورش همه ماها ،نقش کلیدی داشته اند.اصولا، آموزش هر انسانی،که بعد از پدر و مادر،توسط معلمان،صورت پذیرفته ،این عادت ذهنی در همه ماها ایجاد کرده ،که احترام معلم را مراعات و اعمال و رفتار آنان را ،سرمشق خود قرار دهیم.تظاهرات آموزگاران ،اعم از شاغل و بازنشسته ،در سراسر کشور درسی است،بسیار بزرگ، به ما ملت ایران، که این رژیم همه چیز ما را بر باد داده ،همه عناصر حیات را، از ما گرفته ،بجای تربیت مدیرکاردان، برای ساختن کشور، هر روز و هر ماه، بخاطر حفظ بقای خود، از ترس ملتی معترض ،عمده بودجه و درآمدهای کشور را، صرف استخدام و آموزش نیروهای سرکوب و تروریست خود و تهدید مردم نموده و می کند.اسم آن را هم گذاشته، که اگر در بودجه جدید ، ما سیصد و پنجاه هزار، بسیج تازه نفس، وارد میدان می کنیم. بخاطر مبارزه با تروریسم است.که منظور رژیم، هشتاد میلیون مردم معترض ایران و مبارزات روزانه و دائمی شان ، با این بساط بد خیم ضد بشری،می باشد.

دوم، زنان مادران دختران قهرمان ایران، که بیش از نصف جمعیت کشور را، تشکیل میدهند و از فردای روی کار آوردن این رژیم، توسط اربابان خارجی اش،یک روز هم آرام و قرار نداشته و آتش مبارزه را همواره گرم و شعله ور،نگه داشته اند.اکنون با به زیر پا انداختن و له کردن عمامه آخوندی ،توسط یک بانوی قهرمان ،نهضت بزرگی ،درسراسر ایران راه انداخته شده ،که تیر را به قلب دشمن ملت ایران، یعنی ملا جماعت و عمامه زده،که سمبل و نشانه همه جنایات و شستشوی مغزی و بردگی باقیمانده از عصر حجرو رئیس قبیله و جادوگر قبیله، تا عصر تفتیش عقاید،از سوی کشیش ها در قرون وسطی بوده،که شایسته است.همه زنان و مردان داخل کشور،حول محور زنان قهرمان و پدران و مادران معنوی مان، یعنی آموزگاران کشور، متحدا وارد مبارزه بی امان و دوام دار، تا مرحله پیروزی گردیده و هموطنان خارج از کشور نیز،زبان گویا و صدای حق طلبانه و آزادی خواهانه ملت ایران، در مجامع رسمی مدنی بین المللی، گردند.بقول زنده یاد حمید مصدق :

هر کسی می خواهد من و تو ما نشویم.خانه اش ویران باد.ما اگر ما نشویم. ما تنهاییم.تو اگر ما نشوی ،خویشتنی.من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه برمی خیزند.من اگر بنشینم تو اگر بنشینی، چه کسی بر خیزد؟ چه کسی با دشمن بستیزد؟.. و اینکه در میدان مبارزه .. کوه باید شد و ماند...تا پیروزی نهایی.

s