هموطنان ،برابر گزارشات واصله از مبارزین داخل کشور، رژیم ضد ایران و ایرانی حاکم بر میهن مان،تمام توان و امکانات خود را ،بکار گرفته که به هر شکل و روشی که شده نگذارد.کاندید جمهوری خواهان در دور دوم ریاست جمهوری آمریکا ،انتخاب شود و درین راستا به همه حقوق بگیران و مزدوران خود،اعم از پنجاه و هفتی ها و مزدوران دیگر،آماده باش داده ،که با همه نیرو و توان ،اعم از مالی و تبلیغاتی و..از کاندید حزبی که خالق رژیم و تداوم آن ، علیرغم خیزش های میلیونی و سراسری سالهای اخیربوده،یعنی دموکرات ها،حمایت نمایند.

هموطنان : ما در جهان بی رحمی زندگی می کنیم .که از یک سو، ابر قدرتی در مقاطعی ،سفرا و دیپلماتهای خود را (قتل سفیر آمریکا در پاکستان به همراه ضیاءالحق، رئیس جمهور این کشور در سال 1988 در یک حادثه هوایی،همچنین قتل سفیر و سه دیپلمات آمریکا، در سپتامبر 2012 در بن غازی لیبی، گروگان گیری دیپلمات و کارکنان سفارت آمریکا ،در تهران از سوی رژیم خمینی ) قربانی مطامع گردانندگان اتاق فکر و سیاست های کلان خود می کند و با رژیم تهران علیرغم جنگ زرگری و ظاهری در افغانستان ،عراق و سوریه و... به توافق و استراتژی واحد می رسد.از سوی دیگر رژیم بی پرنسیب و بی رحمی در ایران ما ،حاکم است. که بر خلاف منافع ملی مردم ایران ، برای حفظ و تداوم نظام ضد بشری خود، حاضر به هر نوع تعامل پنهان با غرب و شرق بوده وهمانطور که در افغانستان و عراق دیدیم و در سوریه و به نحوی در لبنان و غزه، می بینیم .حتّی متحدین سابق خود را ،قربانی توافق کلان سیاست های خود، با غرب و شرق ،در راستای ادامه این بساط بدخیم، در میهن مان میکند.

بدین ترتیب من و تو می مانیم و این سیستم بی رحم ،با قدرت شیطانی حاکم، در صحنه بین المللی، که جز مطامع و منافع اتاق فکرخود، از سران گلوبالیسم و دیپ استیت های مربوطه و تا کارتل های اسلحه و دارو سازی، یعنی قدرتمندان و اداره کنندگان اصلی گیتی، به هیچ چیز دیگری نمی اندیشند. باید میلیونها ایرانی، افغانی ،عراقی ،سوریه ای و...قربانی گردند، تا به این مطامع ،لطمه ای وارد نشود. در چنین دنیای بی رحمی به مصداق: کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من ،چاره ای جز اتحاد من و تو، یعنی ما شدن همه ایرانیان ،در چهارچوب اتحادی واحد و یکپارچه کردن نیرو و توان و انرژی جمعی خود ایرانیان، جهت تداوم مبارزات ملی، تا آزادی سرزمین مان ایران، از دست این جبّاران زمانه نداریم.ما راه و چاره دیگری ،به غیر ز این که متحدا بر خیزیم نداریم.من اگر بر خیزم ،تو اگر بر خیزی، همه بر خیزند.من اگر بنشینم ،تو اگر بنشینی، پس،چه کسی برخیزد !؟ بر خیزیم .