وافق هسته ای وین(برجام) یک پیمان بین المللی محسوب نمی شود. این توافق هیچگاه به طور رسمی امضا نشده و توسط پارلمان کشورهای ۵+۱، از جمله کنگره آمریکا تصویب نشده است. هرچند برجام یک توافق نامه چندجانبه است که به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسیده است، اما نباید فراموش کرد که قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت در این باره، در صورت عدم رعایت شرایط مندرج در آن از سوی کشورهای عضو، هیچگونه مجازاتی برای کشورهای نقض کننده قطعنامه، به استثنای ایران پیش بینی نکرده است. قطعنامه شماره ۲۲۳۱ قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران، ازجمله قطعنامه‌های زیر ماده ۴۱ فصل ۷ منشور ملل متحد را به‌صورت مشروط لغو کرده، اما با مکانیزم نسبتا ساده‌ای قابلیت بازگشت دارد. در قطعنامه ۲۲۳۱ جزئیات مهمی در مورد مسئله نظارت بر عملکرد برنامه هسته ای ایران و همچنین ساز و کار بازگشت تحریم‌ها (موسوم به مکانیزم ماشه)، تحریم‌های تسلیحاتی و همچنین روند حل اختلاف منظور شده است. این در حالی است که عدم رعایت این قطعنامه از سوی دیگر کشورهای عضو( به عنوان مثال آمریکا) الزاماتی با عواقب حقوقی برای آنها ندارد.
بنابراین می توان گفت که توافق هسته ای وین(برجام) توافقی است بین کشورهای ۵+۱ و ایران و تا هنگامیکه طرفین به مفاد و اصول آن متعهد و پایبند هستند، میتواند دوام داشته باشد. همانطور که مارک تانر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز چهارشنبه گذشته، پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در باره آن اظهار نظر کرد:" توافق هسته ای وین تا مادامیکه تمامی طرف های توافق به آن پایبند باشند و آنرا رعایت کنند، معتبر است."