تا کی باید منتظر دیگران بود،جوان کرجی راه را نشان داد.تنها ما ملت ناجی ایرانیم.

وقتی ملتی برای حفظ حدود و ثغور کشور در حمله صدام به ایران،حماسه می آفریند و از کوچک و بزرگ عازم جبهه های جنگ شده و با نثار جان خود،هستی و نیستی ایران را نجات می دهد.چرا در حملات هر روزه خامنه ای و مزدوران تروریست اش به ایران (خرابی ایران و فروش آن به ارباب ) و ایرانی،برای یک بار و همیشه،خیزشی قاطعانه - همگانی - دامنه دار، تا پیروزی نهایی،انجام ندهد.فرق خامنه ای با صدام چیست؟ آن هم ایرانی می کشت.این هم ایرانی می کشد.وی دشمن متجاوز خارجی بود و در جنگ ایرانی را می کشت.خامنه ای هم ،با تسلیحات جنگی و دستور جنگی آتش به اختیار، به عنوان دشمن خانه زاد،هر روز آدم می کشد.چرا اعتراض یک جوان شجاع کرجی،به کشتار جمعی اخیر بهترین فرزندان ایران در سراوان،موجب رستاخیز ملی،علیه این بساط اهریمنی نشد.مگر این جوان پرچم کاوه را،علیه ضحاک زمانه ،برنیافراشته بود؟! تا کی باید چشم به کمک اجنبی دوخت.تا کی باید منتظر فراز و نشیب سیاست های دول خارجی،اعم از تروئیکای انگلیس،فرانسه،آلمان و آمریکای جمهوریخواه یا دموکرات بود.اینها اگر دوست ما ملت بودند.رعایت حقوق بشر ما را ،با رژیم بر سر منافع حقیر اقتصادی به معامله نمی گذاشتند.مگر یعقوب لیث صفار سیستانی و ابومسلم خراسانی،کمک اروپایی ها و دیگران را ،برای نجات ایران داشتند؟!.

جان کلام پیام آن جوان شجاع کرجی این است: باید آنتن وجدان خود و هموطنان دیگر،علیه تبعیض - تحقیر ،سرکوب -خشونت ،زندان- شکنجه ،اعدام و کشتار بهترین فرزندان کشور،حساس گردیده،متحد و یکپارچه در مقابل خصم ملت ،قد علم نمود.زیرا که، پر سوم سیمرغ ،برای نجات ایران در دستان ما ملت است.آن را در یابیم.بقول شاهنامه،سیمرغ در لحظه جدایی زال از وی،سه پر از بالهای خویش را ،در اختیار وی گذاشت.تا هر موقع گرفتار شد.یکی از پر ها را آتش زند.تا سیمرغ به کمک برسد.زال پر اول را هنگام زایش رستم و مشکل وضع حملی که رودابه داشت،آتش زد.سیمرغ رسید و رودابه را نجات داد.زال هنگام مرگ،دو پر دیگر را به فرزندش رستم داد.رستم در جنگ با اسفندیار زخمی و مشرف به موت بود.که با اتش زدن پر دوم ، سیمرغ به دادش رسید.تکلیف پر سوم در شاهنامه معلوم نیست.آیا فردوسی قصدش واگذاری پر سوم به ملت ایران ،برای نجات ایران و ایرانی از دست ضحاک زمانه بود؟ بنظر میرسد.چنین باشد.اکنون پر سوم سیمرغ در دستان ماست.ملت ایران هم سیمرغ و هم پر نجات بخش آن است.که با اتحاد و تداوم مبارزه علیه استبداد حاکم،پیروزی خود را رقم بزند.جوان شحاع کرجی را دریابیم .وی کاوه زمانه است و یکی مرد جنگی به از صد هزار.