امروز به دعوت دوستی در یک جلسه و دیدار ویدیویی شرکت داشتم. تأکیدشان برین بود. که اکنون بهترین فرصت برای قیام نهایی است و اینکه دیگر همچون فرصت طلایی کمتر خواهیم داشت و تعجب و دلخوری یکی از دوستان که چرا مردم یک خیزش عمومی و سرتاسری ترتیب نمی دهند .که البته نظر من همچون همیشه این بود. که ما در داخل کشور حضور نداریم. مردم در کوره حوادث پولاد آبدیده شده، بهتر از ما می‌دانند .که چگونه و چه وقتی برای زدن آخرین ضربه بر خیزند .بعد از خاتمه جلسه ،تماسی با چند تنی از عزیزان مبارز داشتم . بنظر این عزیزان ،چنین قیام هابی در من بمیرم تو بمیری بیایید قیام کنیم ،نیست.باید همچون بغضی در گلو به یک باره به ترکد و این ترکیدن بغض، ایران شمول و سراسری باشد. همچون خیزش مهسا ،که بغض ملت به یکباره ترکید و همه ریختند بیرون .که مطمئناً این بار همچون یک زلزله هزار ریشتری ساختار شکن خواهد بود.ممکن است امروز یا فردا رخ ندهد .اما چنین خیزشی بطور حتم در راه و پیش رو است.آن چه مردم دارند زندگی نیست ،روز مردگی است .که تنها راه نجات از آن ، حذف این وضع اهریمنی است.