در گفتگوی اخیر با صدای آمریکا به سیاست موازنه منفی در روابط خارجی اشاره کردم. که برخی از دوستان گرامی، خواهان توضیح بیشتر درین مورد شده اند.اینک در پاسخ به سئوال این عزیزان ، باستحضارمیرساند:
سیاست موازنه منفی ،به یک نوع استراتژی سیاسی در ارتباط با ابر قدرت های شرق و غرب گفته می شود.که در آن ،به میزان مناسبی،روابط با دول خارجی به نفع منافع ملی تعادل یافته،همه تخم و مرغ ها در سبد یک حریف گذاشته نشده،بلکه با برخی اقدامات سیاسی و مقاومت در مقابل جریانات خارجی سلطه جو ،زمینه را برای امتیار گرفتن ازحریفان شرق و غرب،در راستای منافع ملی با حفظ تمامیت ارضی فراهم سازد.
با توجه به دخالت های روسیه و انگلستان در امور ایران، در زمان قاجاریه و تقسیم کشور به دو منطقه نفوذ این دو قدرت امپریالیستی،در آذرماه 1323 قانون منع واگذاری امتیاز به بیگانگان در مجلس شورای ملی تصویب و به توشیح محمد رضا شاه پهلوی رسید.
مهمترین مفاد این قانون ( که هنوز لغو نشده و قابل اجرا می باشد ) عبارتند از: توازن سیاسی و استقلال از قدرت های برون مرزی،ممنوعیت واگذاری امتیاز به قدرت های خارجی،استقلال سیاسی اقتصادی بر اساس مصالح و منافع ملی.. باین ترتیب و در مجموع سیاست موازنه منفی،به معنی ایستادگی در برابر امتیاز خواهی دولت های سلطه جومی باشد.بر خلاف این استراتژی ،سیاست موازنه مثبت،یعنی تسلیم شدن در برابر قدرت های سلطه جو و امتیاز سیاسی اقتصادی دادن علیه منافع ملی به هر دو یا یکی از حریفان ،در صحنه روابط بین المللی،در راستای بقای دولت حاکم و برخلاف منافع ملی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر