۱۳۹۵ مرداد ۲۵, دوشنبه

دکتر سیروس محسن وند :
اين روزها روسوفيل ها با دُم خود گردو ميشكنند و آنهايى كه كمونيسم را پشت سر گذاشته اند ولى در عمق ناخودآگاهشان همچنان روسوفيل هستند، يكجورى  از تعظيم اردوغان به پوتين دچار غيلى ويلى ميشوند.
روسوفيلى بد دردى است.
هيچ كشورى را پيدا نميكنيد كه متحد روسيه بوده باشد و مردم آن از رفاه و آزادى برخوردار باشند. واقعيت اينستكه همه كشورهايى كه به روسيه اتكا كرده اند، يا ويرانه شده اند يا در آستانه ويرانى هستند.
افغانستان، عراق، سوريه، كوبا، يمن و حتى كشورهاى اروپايى كه به روسيه اتكا كردند، دچار سرنوشت بدى شدند.
با چنان تجربه اى كه ديگر قديمى شده است، احمقهاى جمهورى اسلامى و تركيه ميپندارند كه خيلى باهوش هستند و سوراخ دعا را پيدا كرده اند و به روسيه پناه ميبرند در صورتيكه روسيه و متحدانش حتى اگر در كوتاه مدت برنده شوند در درازمدت بازنده اند.
يك حساب ساده سرانگشتى در دنياى اقتصاد و تكنيك هست: نظامهاى ديكتاتورى شايد دستاوردهاى بزرگى داشته باشند ولى سرانجام بازنده هستند. امپراتورى عثمانى و امپراتورى تزارى و اتحاد جماهير شوروى از نمونه هاى برجسته ى اين مبحث هستند. ديكتاتورى در درازمدت جلوى پيشرفت را ميگيرد و به شكست مي انجامد چرا كه نخبه ترين نيروها را از ميدان بدر ميكند و نيروهاى معتقد و خايه مال را بجاى آنهامينشاند.
نظامهاى ديكتاتورى بخاطر ماهيت خود محكوم به شكست هستند. به همين دليل، روسيه و متحدانش، اگرچه در اين لحظه پيروز بنظرميرسند، سرانجام شكست خواهند خورد و مردم خود را نيز به تباهى ميكشانند.
به همين دليل، هرگز نميتوان ادعا كرد كه اتكا به روسيه با اتكا به آمريكا تفاوتى ندارد.
تا هنگامى كه نظام ديكتاتورى در روسيه حاكم است، اتكا به روسيه نميتواند نتيجه اى جز فاجعه داشته باشد. همانجور كه در عراق و سوريه ميبينيم.
آنهايى كه از اتحاد جمهورى اسلامى و تركيه با روسيه خوشنود هستند، اينروزها خوابهاى خوشى ميبينند كه در واقعيت به كابوس منتهى خواهد شد.
پاينده و پيروز باشيد
سيروس محسن وند
Med Vänliga Hälsningar

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر