پاسخ به یک سئوال بسیار مهم وارده- چرا رجب صفروف، کارشناس هیئت روسیه در آستانه مذاکرات اخیر در مورد دریای مازندران رسما اقرار نمود: در آغاز گفتگوها در 1996 در مذاکرات مربوط به تعیین رژیم حقوقی دریای خزر، دولت روسیه کاملا آماده بود. تا بر مبنای قراردادها و مفاهمه‌های قدیمی میان ایران و روسیه شوروی، سهم ۵۰ درصدی ایران از دریای خزر را به رسمیت بشناسد،و همه ما (کشورهای حوزه این دریا) از مشاهده اینکه مسئولان جمهوری اسلامی ،هیچ اصراری بر سهم ۵۰ درصدی خود، از دریای خزر نداشتند، متعجب شده بودیم و برای همه ما (چهار عضو دیگر) این امر(خیانت رژیم به تمامیت ارضی ایران و ملت) یک هدیه الهی بود.
پاسخ- همانطور که در توضیح قبلی عرض کردم و در فیس بوک و توئیتر و وبلاگ من ،قابل ملاحظه است. با توجه به دو اصل حقوق بین الملل، بعنوان یک سند قانون اساسی سیستم روابط بین الملل1-اصل وفای به عهد 2-اصل ادامه اوضاع و احوال، حق قانونی و لایتغیر ایران ازین دریا ،کماکان و تا جهان باقی است،50 در صد است.که هر زمان با تغییر رژیم ،سیستم سیاسی و اوضاع کشورمان به شرایط عادی برگشت و ازین حالت تخاصمی صدور انقلاب به جهان و در نتیجه نوعی اعلان جنگ با سیستم روابط بین الملل جاری ،خارج وبعنوان یک عضو عادی وارد جامعه جهانی شد.در آن صورت ابتدا ،ازین چهار کشور درخواست میشود.بخاطر تغییر رژیم واعاده حاکمیت ملی به ایران و احترام به قوانین مادر و غیر قابل تغییربین المللی ، و نیز حسن همسایگی فیمابین ،سهم قانونی 50 در صدی ایران،ازین دریا توام با خساراتی که طی این مدت ،بعلت حاکمیت یک رژیم ضد ملی ، به ملت وارد شده،بکشور بازگردد.چون رجب صفر اوف، یک کارشناس سیاسی خبره ومجربی است.قبلا با اقرار و اعتراف باین موضوع (حق 50 در صدی ایران) خواسته ،بنمایندگی از کشورش ،با این اظهارات یک سابقه تاریخی محکمه پسند ،از خود باقی بگذارد .(ما بیگناهیم و خطای مزبور تعمدی و از سوی ما نبوده، پس ما، نباید خسارت بدهیم).تا با تغییر رژیم ،دوستی با همسایه مقتدرش ایران خدشه دار نشده و خسارات مربوطه گریبانگیر کشورش نگردد،و اما اگر نپذیرفتند.از طریق سازمان ملل متحد و با مراجعه به دیوان دادگستری بین المللی ،تمامی این حقوق و خسارات مربوطه که سر به هزاران میلیارد دلار میزند (شامل استخراج و صید تمام منابع زیر دریا و آبی حقه ملت ایران میگردد. که طی این مدت ،از سوی چهار عضو دیگر این حوزه مورد بهره برداری، قرار گرفته ) اعاده میگردد.باین ترتیب این امر،یعنی تغییررژیم، شرط اساسی اعاده این حقوق کشور و یک وظیفه ملی هر ایرانی است.که بکمک همدیگر، با تحقق این امر ،به تمامی حق و حقوق کشورمان، ازین دریا و حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی کشور ،نائل گردیم.یعنی هموطن،تو اگر بر خیزی، من اگر بر خیزم،همه برخیزند.من اگر بنشینم ،تو اگر بنشینی،چه کسی برخیزد؟ باید یک بار و برای همیشه برای نجات کشورمان ایران ،برخیزیم ،هموطن.