در سدە‌ی بیستم آمریکا چهار عملیات نظامی را بر اساس اصول بشر دوستانە در کشورهای سومالی، هائیتی، بوسنی و کوسووا انجام داد. کشورهای دیگر ازآنگونە، استرالیا در تیمور شرقی. بریتانیا در سیرالئون همانند همین اصول در این کشورها دخالت نظامی کردند: همە‌ی این دست‌اندازیها بجز در کوسووا با تاًئید سازمان ملل مواجە بود.
می‌توان بە این سیاهە دخالت آمریکا در عراق کە با مخالفت سازمان ملل بویژە، فرانسە و روسیە در سال ٢٠٠٣ و هم‌چنین دخالت روسیە در سال ٢٠٠٨ در گرجستان کە منجر بە جدایی دو منطقە‌ی آسیتنیای جنوبی و آبخازیا، جدایی منطقە‌ی کریم از اوکرائین بوسیلە‌ی روسیە، اشارە کرد. بە این ترتیب قدرتهای بزرگ نمی‌توانند نقش دیگر کشورها را هم در سپهر منطقە و هم در فضای مناسبات بین‌الملل نادیدە بینگارند؛ اشغال عراق در ٢٠٠٣ از سوی آمریکا وهم‌پیمانانش مخالفت روسیە، فرانسە و آلمان را در پی‌داشت هم‌چنین وتوی روسیە در پشتیبانی از سوریە در شورای امنیت سازمان ملل این واقعیت را بازتاب دادە است.