جنبه فریب آمیز شعار "آمریکار را دوباره قدرتمند کنیم" اینجاست که آمریکا هم اکنون قدرتمندترین کشور دنیاست. یک سوم اقتصاد جهانی است، یک سوم غذا و انرژی دنیا را تولید میکند و به همین اندازه مصرف! بزرگترین نیروی نظامی دنیاست و سرنوشت مهمترین پول دنیا، دلار را خزانه داری فدرال آمریکا در دست دارد و با آن بر جهان حکومت می کند. به همین نسبت پوپولیسم حاکم بر گفتمان جدایی طلبان در بریتانیا پوچ و فریب آمیز است. انگلستان پول واحد اروپایی را نپذیرفت، امتیازات و استثنائات متعددی بر قوانین مهاجرت و ویزا برای خود کسب کرد و هرگز یک عضو کاملا متعهد در اتحادیه اروپا نبود اما در جمع تصمیم گیرندگان اصلی آن اتحادیه خود را جا داده بود و از مزایای متعدد سیاسی و اقتصادی عضویتش استفاده می کرد.
ریشه موفقیت گفتمان پوپولیستی اما چیست؟ پیشرفت با خود رفاه و فراغت برای آموزش به ارمغان می آورد اما به نظر می رسد این ها به تنهایی کافی نیستند. حاکمیت سخن تجاری به انحطاط ایدئولوژیک و کاهش کیفی سطح آموزش و فرهنگ منجر می شود درست همزمان با لاینحل ماندن پرسش ها و بحران های بزرگ فلسفی و عقیدتی که جنبه امیدبخش و ارزش آفرین پیشرفت را زیر سئوال می برند و به جای آن تخم ترس و ابهام می پراکنند و در پایان چه باقی میماند؟ یک جامعه مرفه و پیشرفته اما تا مغز استخوان تهی از ارزش های پیشرو، نومید از روشنفکران و نگران از آینده، یک جامعه "ترسیده" .
ترس محیط کشت مناسبی برای میکرب های خطرناک است. ابتدا پوپولیسم و دلقک بازی سیاسی رشد می کند و در پی آن فاشیسم و جنایت پیشگی نظامی.