تقدیم به رانندگان کامیون که اراده ، اتحاد و راست قامتی شان،کمر رژیم را شکست.
اخیرا افتخار دیدار با تعدادی از جوانان وطن که جملگی بعد از فاجعه 57 بدنیا آمده اند.نصیب ام شد.خلاصه آنچه که آموختم:
-اعتصاب این عزیزان برای اولین بار سرتاسری بوده و تا آخر ایستاده اند.رژیم آچمز شده و از سرکوب آنان و عواقبش و اینکه با یک انفجار خشم ملی در حمایت از آنان مواجه گردد.وحشت دارد.
-رمز گونه گفتند:گفتمان مذهبی حاکمیت محدود است به راس هرم قدرت و خانواده های آنها و چون همه ی رسانه ها را در دست دارند.افراط گونه بزرگ نمایی میکنند.که در بطن جامعه واقعیت ندارد.گفتمان واقعی وغالب در جامعه مخالف آن چیری است.که حاکمیت میگوید و تبلیغ می کند.ما حلقه های ارتباطی از ستاد تا صف و بالعکس داریم .که اگر یکی ازین حلقه ها را حاکمیت قطع کرد. برای آن روز مهم و سرنوشت ساز،جایگزین های متعدد برای تماس و اقدام مشترک داریم.
-هر فردی درین جمع وظایفی دارد.که روز به روز،حول آن هدف عالی و مشترک (آزادی ایران) نو به نو می شود.آخرین آن،تشکیل حلقه هایی ،برای یافتن ستم دیدگانی است. که احتمال خود کشی دارند.ما خود به سراغ آنان میرویم.موفقیت ها چشمگیر بوده،در حال اشاعه این حلقه ها و خاتمه این فاجعه ، در جامعه و تبدیل آنان به قهرمانان ملی ،در مبارزه با رژیم، هستیم.
-برای اولین بار طی این چهل سال، جامعه حهانی را همگام با خود برای آن تغییر نهایی و بزرگ ،می بینیم.اطمینان داریم.در تحلیل آخرشان،همه و همه در پشتیبانی از ما،گوی سبقت را از یکدیگرخواهند ربود.یا حداقل به آمریکا، می پیوندند.
-بدیهی است.که عقل اقتضی می کند.به خود و توانایی های خویش متکی باشیم:..کس نخارد پشت من،جز ناخن انگشت من..ما منتظر چراغ سبز.... نخواهیم بود.در روز موعود اقدام می کنیم.هر بار با گامهای راسخ تری به آن روز نزدیک میشویم.لحظه موعود در پیش است و ما بیصبرانه منتظریم در اولین قرصت ممکن وارد میدان عمل شویم.
-آنچه اتفاق می افتد این است: آری به اتفاق جهان می توان گرفت.اما، ما جهان را نمی گیریم.فقط ایران مان را پس می گیریم.ما مصمم و مطمئنیم.
توضیح1- اصطلاحات رمز دار و حرکات دست و کلمات کد واری داشتند.که گاها بکار میبردند و من می دیدم که همه متفقا مخالف یک نظر با موافق یک اقدام اند. زبان جدیدی که در دنیای جدید ،عامل وحدت آنان و ارتباط شان در حرکت به سوی یک هدف مشترک برای رهایی ازین بساط و حصول به آزادی است.
توضیح2-موافق تحریم اند(پول صدور نفت فقط خرج قدرت خود و عمالشان در منطقه میگردد.حتی یک در صد آن نصیب ما ملت نمیگردد) معتقدند که تحریم یعنی ذخیره شدن این سرمایه ملی( بجای آتش افروزی) جهت نوسازی آتی توسط این نسل و نسل های بعدی و اینکه جامعه جهاتی برای مبارزه با این سرطان بدخیم دو حربه دارد.اول تحریم دوم جنگ و می پرسند آیا بهتر نیست این غده بدخیم با تحریم و قیام ملی جراحی شده از بین برود؟
اخیرا افتخار دیدار با تعدادی از جوانان وطن که جملگی بعد از فاجعه 57 بدنیا آمده اند.نصیب ام شد.خلاصه آنچه که آموختم:
-اعتصاب این عزیزان برای اولین بار سرتاسری بوده و تا آخر ایستاده اند.رژیم آچمز شده و از سرکوب آنان و عواقبش و اینکه با یک انفجار خشم ملی در حمایت از آنان مواجه گردد.وحشت دارد.
-رمز گونه گفتند:گفتمان مذهبی حاکمیت محدود است به راس هرم قدرت و خانواده های آنها و چون همه ی رسانه ها را در دست دارند.افراط گونه بزرگ نمایی میکنند.که در بطن جامعه واقعیت ندارد.گفتمان واقعی وغالب در جامعه مخالف آن چیری است.که حاکمیت میگوید و تبلیغ می کند.ما حلقه های ارتباطی از ستاد تا صف و بالعکس داریم .که اگر یکی ازین حلقه ها را حاکمیت قطع کرد. برای آن روز مهم و سرنوشت ساز،جایگزین های متعدد برای تماس و اقدام مشترک داریم.
-هر فردی درین جمع وظایفی دارد.که روز به روز،حول آن هدف عالی و مشترک (آزادی ایران) نو به نو می شود.آخرین آن،تشکیل حلقه هایی ،برای یافتن ستم دیدگانی است. که احتمال خود کشی دارند.ما خود به سراغ آنان میرویم.موفقیت ها چشمگیر بوده،در حال اشاعه این حلقه ها و خاتمه این فاجعه ، در جامعه و تبدیل آنان به قهرمانان ملی ،در مبارزه با رژیم، هستیم.
-برای اولین بار طی این چهل سال، جامعه حهانی را همگام با خود برای آن تغییر نهایی و بزرگ ،می بینیم.اطمینان داریم.در تحلیل آخرشان،همه و همه در پشتیبانی از ما،گوی سبقت را از یکدیگرخواهند ربود.یا حداقل به آمریکا، می پیوندند.
-بدیهی است.که عقل اقتضی می کند.به خود و توانایی های خویش متکی باشیم:..کس نخارد پشت من،جز ناخن انگشت من..ما منتظر چراغ سبز.... نخواهیم بود.در روز موعود اقدام می کنیم.هر بار با گامهای راسخ تری به آن روز نزدیک میشویم.لحظه موعود در پیش است و ما بیصبرانه منتظریم در اولین قرصت ممکن وارد میدان عمل شویم.
-آنچه اتفاق می افتد این است: آری به اتفاق جهان می توان گرفت.اما، ما جهان را نمی گیریم.فقط ایران مان را پس می گیریم.ما مصمم و مطمئنیم.
توضیح1- اصطلاحات رمز دار و حرکات دست و کلمات کد واری داشتند.که گاها بکار میبردند و من می دیدم که همه متفقا مخالف یک نظر با موافق یک اقدام اند. زبان جدیدی که در دنیای جدید ،عامل وحدت آنان و ارتباط شان در حرکت به سوی یک هدف مشترک برای رهایی ازین بساط و حصول به آزادی است.
توضیح2-موافق تحریم اند(پول صدور نفت فقط خرج قدرت خود و عمالشان در منطقه میگردد.حتی یک در صد آن نصیب ما ملت نمیگردد) معتقدند که تحریم یعنی ذخیره شدن این سرمایه ملی( بجای آتش افروزی) جهت نوسازی آتی توسط این نسل و نسل های بعدی و اینکه جامعه جهاتی برای مبارزه با این سرطان بدخیم دو حربه دارد.اول تحریم دوم جنگ و می پرسند آیا بهتر نیست این غده بدخیم با تحریم و قیام ملی جراحی شده از بین برود؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر