اگر جمهوری اسلامی، به شرارت های خود و راهزنی دریایی اش، ادامه دهد.چه خواهد شد؟
- رژیم در یک آبراه بین المللی و اطراف آن ، طی دو ماه گذشته، به ده کشتی ، به طرق مختلف (خرابکاری،گروگانگیری)،حمله نموده است.کاسه صبر آمریکا و متحدین اش، به سر رسیده،اکنون مجبورند.که این عضو متجاوز سازمان ملل متحد را ،تنبیه نموده،به مراکز قدرت رژیم اعم ازاتمی و سپاه حمله نمایند.رژیم نیزمجبورست.تمام نیروهای سرکوب (سپاه و بسیج و..) را وارد میدان کند.تا از خود دفاع نماید.همزمان اکثر اعضای هرم قدرت و قشر ثروتمند وابسته به مافیای قدرت نیز،فرار را بر قرار ترجیح داده، با ثروت های بادآورده جهت ادامه حیات زالو صفتانه خویش به خارج متواری میگردند.علی می ماند و حوض اش،در نتیجه مردم ایران، در فقدان نیروهای سرکوب و پشتیبان و لجستیک رژیم،وارد صحنه شده،فرصت میدان میلیونی برای سرنگونی این فرقه تبهکار را ،غنیمت می شمارند.
-بعد از حملات تند لفظی تیم ترامپ به رژیم،که عمدتا بخاطر حمایت از مردم ایران بود.تا بدانند، در قیام علیه رژیم تنها نیستند.اکنون صبوری های سیاسی و حکیمانه پرزیدنت ترامپ،در برابر شرارت های رژیم ،به بار نشسته و سرانجام توانسته افکار عمومی داخل و خارج از آمریکا را،با برنامه های آتی خود،علیه رژیم،همانند و همسان نماید.دو راه برای رژیم باقی می ماند،یا جنگ و پایان ماجرا و مرگ رژیم (ترامپ نهایت سعی خود را بکار برد ،تا هزینه اقدام نظامی علیه رژیم را، با متحدین اش، سرشکن کند.که موفق شد.)، یا تن دادن به تسلیم و خوردن جام زهرهای متعدد،که آنهم ،پایان ماجرا و مرگ نهایی رژیم را، در پی خواهد داشت.حتی ترامپ ،پس از چند اقدام ضروری مشابه،عربستان را نیزمتقاعد نمود،بعد از قریب دو دهه مقاومت ، سرانجام بخرج ریاض ،با حضور نیرو و مهمات نظامی آمریکا،درعربستان موافقت نموده، و نیز تشکیل پلیس بین المللی برای حفاظت از تنگه هرمز و باب المندب متشکل از دول منطقه و دیگران را بنا نماید.تا در آن روز موعود بکار گرفته شود.
سرانجام آنکه:طغیان رژیم،با راهزنی دریایی،بستن غیر مستقیم تنگه هرمز،بجای تحقق تهدید مین گذاری سابق ، با حمله به کشتی ها و کشاندن آنها به آبهای داخلی ایران بمنظور گروگانگیری - باجگیری بر خلاف حقوق دریاها و علیه قوانین بین المللی،از جمله مقوله های اصل 42 فصل هفتم منشور ملل است.که بزودی به بارمی نشیند.