آنچه که در جمعه نحس 13 علیه رژیم رخ داد،این است:
رژیم،پروتکل الحاقی به معاهده منع گسترش سلاحهای اتمی را ،که سندی است.بمنظور تقویت کارائی سیستم پادمان در راستای مشارکت در هدف منع گسترش سلاحهای هسته ای در جهان،پذیرفته است.برجام در واقع تعهد رژیم و تضمین 5 بعلاوه1در اجرای دقیق پادمانها،با نظارت دائمی بر رژیم،بوده است.باین ترتیب،ترامپ،با علم به این مسئله و عدم لغو برجام،در عمل مجموعه تمام عملیات و اقدامات رژیم در داخل و خارج از کشور را زیر ذره بین نظارت جامعه جهانی قرارداده،با ذکر شمه ای از جنایات رژیم از ابتدا تا کنون علیه آمریکا و متحدین منطقه ای اش،با حمایت و جانبداری کامل از مردم ایران که به زعم وی بشدت مورد سرکوب رژیم قرار گرفته اند(همچون سربازان آمریکایی در بیروت،عربستان و عراق ) تمام قد در کنار مردم ایستاد.بالعکس با نام بردن از رژیم تحت عنوان دیکتاتوری خصمانه رادیکال متعصب،نشان داد. هیچ یک از سفارش ها توصیه ها لابیگری ها تهدید و تطمیع ها و غیره نسبت به وعده های انتخاباتی اش علیه رژیم خدشه ای وارد نساخته و وی کما کان و مصمم بر نیت واقعی خویش مبنی بر تنبیه و در غایت امر تغییر این رژیم وفادار می باشد.ارجاع مسئله به کنگره بخاطر این است که جامعه جهانی را در موضع انفعالی قرار دهد.اما ذکر این جمله که تصمیم نهایی را ،شخص وی خواهد گرفت.بمعنی این است که در صورت لزوم (مورد خطر قرار گرفتن منافع ملی آمریکا )از اختیارات قانون اساسی اش،به نحو احسن (همچون جورج بوش) استفاده خواهد کرد.