دلیل اصلی تحریم وزیر خارجه جمهوری اسلامی ،از سوی آمریکا
مقدمه1-رهبر رژیم، در پی دعوت به مذاکره از سوی آمریکا،آنرا رد نمود.
مقدمه2-ظریف، بعلت هم دست بودن با مافیای خامنه ای(قبلا درلیست تحریمهای آمریکا) تحریم شد.
مقدمه3-ترامپ ،اخیرا برای تشویق رژیم به مذاکره گفت: ایرانیها،هیچ جنگی را نبرده اند.ولی بازنده هیچ مذاکره ای نبوده اند.
مقدمه4-ترامپ ،بارها با خطاب قرار دادن ملت ایران،فرهنگ و تاریخ شکوهمند چند هزار ساله مردم ایران را ستوده است.بالعکس، بارها رژیم ایران را بدخیم و تروریست نام برده ،آنرا لایق چنین ملت،تاریخ و فرهنگی،ندانسته است.
مقدمه5-در پی دیدار اخیر بن علوی و دیگران از تهران و تلفن های اخیر مکرون به روحانی،بنظر میرسد،رهبر رژیم،روحانی را، بجای خود،کاندید مذاکره با ترامپ تعیین نموده و،ارگان رسمی خامنه ای ،یعنی کیهان تهران نیز، با متهم کردن روحانی به جاسوسی بنفع اروپا،خواسته است،بطور غیر مستقیم نظر آمریکا را، بنفع روحانی بعنوان پلیس خوب رژیم، جلب نماید.تا خود وی،در راستای نجات رژیم ،مجبور به دیدار با ترامپ نگردد.
نتیجه:ترامپ، از نام بردن رژیم ،تحت عنوان رسمی ایران،رعایت قوانین بین المللی و در صدر آن منشور ملل متحد(برابر منشور،جمهوری اسلامی ایران،نماینده مردم ایران در سازمان ملل است) را نموده است کما اینکه از خلیج فارس نیز به جز یک مورد و آنهم در ریاض،همواره با عنوان خلیج فارس،نام برده است.(تا مصوبه سازمان ملل در خصوص نام رسمی خلیج فارس را، مراعات نماید) در نتیجه ،منظور وی از ایران هیچ جنگی را نبرده ،رژیم جمهوری اسلامی است و اینکه بازنده هیچ مذاکره ای نبوده در راستای تشویق رژیم به مذاکره با وی بوده است.چون وی میخواهد، در مرحله اول، رژیم را بدون هرینه و شلیک یک گلوله، شکست دهد.وی میداند ،که خامنه ای بعلت اعتیاد نمیتواند ،همچون رهبر کره شمالی به خارج سفر کند و وزیر خارجه رژیم را، در حدی نمیداند، که حتی پمپئو وزیر خارجه اش، با وی مذاکره نماید.در نتیجه با این عناوین و جملات و اقدامات (واسطه گری مکرون برای روحانی و تحریم ظریف) میخواهد ،در درجه اول زمینه را ،برای دیدار پمپئو وزیر خارجه اش از تهران و گفتگوی مستقیم با خامنه ای را ،فراهم نماید.که اگر این کار انجام نگرفت.دیدار فیمابین با روحانی، در اجلاس مجمع عمومی در سپتامبر را کلید بزند.بدیهی است برای این اقدام ،روحانی اختیارتام، از خامنه ای با سند و مدرک معتبر قابل استناد در دادگاه بین المللی را ،باید در دست داشته باشد.تا:
1-بت رژیم و رهبر آن را ،که مرتب از مقاومت(فلسطین، و....) دم میزند را ،بشکند.
2- رژیم را در دقیقه نود، در حالت آچمز منتهی به باخت-باخت قرار دهد .یعنی در جریان مذاکرات، شرایط دوازده گانه را، تحمیل رژیم نماید.یا با عدم پذیرش شروط خود از سوی رژیم( تعطیلی برنامه اتمی-موشکی،خاتمه پدر خواندگی تروریسم بین المللی،تعطیلی بساط هلال شیعه و حمام خونهای مربوطه.... و سرانجام جام زهر نهایی و مرگ آور رعایت حقوق بشری مردم ایران)، اجماع جهانی، علیه آن را نهایی سازد.آنچه مسلم است ،برای اولین بار ،طی چهار دهه،رژیم در موقعیتی قرار گرفته ،که هر دو پروسه مذاکره-قبول شرایط ،یا عدم مذاکره-عدم پذیرش شرایط،به سرنگونی اش می انجامد.در نتیجه ،اکنون توپ پنالتی پیروزی ،پیش پای ملت ایران است. که با میدان میلیونی ،این توپ را، به دروازه فرقه تبهکار، گل زند.