۱۳۹۸ مرداد ۱۲, شنبه

محمد خاتمی معمار تجزیه ایران در دریای شمال و بنیانگذارسومین قرارداد ننگین تاریخ ایران ،بعد از ترکمانچای و گلستان
قبل از شکست سلسله قاجاریه در جنگ با روسیه تزاری(به تحریک و فتوای آخوندها) بیش ازسه چهارم دریای کاسپین(خزر) بعلت تسلط ایران بر اراضی اطراف آن ،از جمله آبهای تحت سلطه ایران بشمار میرفت.بعد از تحمیل دو قرارداد ننگین ترکمانچای و گلستان و از دست دادن اراضی شرق و غرب اطراف آن، خود این دریا بطور مشاع (پنجاه ،پنجاه) بین ایران و روسیه تقسیم شد.اما ایران از داشتن نیروی دریایی و کشتیرانی محروم گردید.بعد از فروپاشی سلسله تزاری در روسیه،بموجب عهدنامه دوستی و مودت 1300 ش(1921م) زمان رضا شاه ،ایران از حق کشتیرانی اعم از نظامی و.. برخوردار گردید.در 1319 ش (1940 م) زمان رضا شاه ، بموجب قرارداد بازرگانی و دریانوردی فیمابین،بر حق پنجاه در صدی ایران ازین دریا مجددا تاکید شد.
بعد از فروپاشی شوروی در 1991 و جدایی سه کشور ساحلی دریای خزر از فدراسیون روسیه جدید، سه کشور جدید التاسیس ساحلی اطراف دریا،خواهان تقسیم دریا بین پنج کشور ساحلی(هر یک 20 در صد) شدند.اگر یک رژیم ملی میهنی و نه اسلامی امتی ،در ایران حاکم بود.با استناد به قرارداد های مزبور،تن به تقسیم این دریا نمی داد.اما تن دادن به تجزیه ایران در دریای شمال، از سوی جمهوری اسلامی، زمانی رخ داد .که دولت باصطلاح اصلاحات محمد خاتمی بر سر کار بود.رویکرد خاتمی به پرونده دریای مزبور نه تحقق منافع ملی ،بلکه نجات رژیم محبوب اش جمهوری اسلامی ،از فروپاشی بخاطر اعلام رژیم تهران بعنوان مرکز محور شرارت سه گانه (افغانستان ایران عراق) بعد از فاجعه 11 سپتامبر 2001 از سوی جرج بوش بود.بوش در نوامبر 2001 (مهر ماه 1380) دستور حمله به افغانستان را داد.بخاطر نجات از ترس و وحشتی که رژیم را فرا گرفته بود.محمد خاتمی چند ماه بعد ،یعنی اردیبهشت 1381 در ضعیف ترین دوران حیات رژیم،تن به بزرگترین ذلت یعنی شرکت در اولین نشست سران کشورهای ساحلی خزر(روسیه،جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان) با هدف تعیین رژیم حقوقی جدید دریای خزر داد. رژیم حقوقی که قبلا توسط جامعه جهانی شناسایی و ثبت سازمان ملل متحد شده بود.خاتمی برای اینکه همچون دون کیشوت ،خود را قهرمان نشان دهد.با یک بازی فرمایشی ،ابتدا سوارهوا پیمایی که عازم عشق آباد بود،به بهانه اینکه نقشه ای که از سهم ایران از دریای خزر در سالن مذاکرات نصب شده ، بجای 20 در صد،11 در صد ذکر گردیده،نشد و دو ساعت بعد زمانی عازم عشق آباد گردید که باصطلاح خبر دار شد (؟!) این نقشه بر چیده شده است.(؟؟!!) گرچه امضای پیمان نامه نهایی، به اجلاس دوم سران در تهران موکول گردید. اما خاتمی با این اقدام خود، بعد از قراردادهای ننگین ترکمانچای و گلستان،سنگ بنای سومین قرارداد ننگین دیگری را باسم خود ثبت تاریخ نمود.اجلاس دوم سران بتاریخ 24 مهر 1386 در تهران برگزار شد.هر یک از پوتین و خاتمی با علائق تاکتیکی منحصر به خود ،درین جلسه شرکت نمودند:
1- پوتین بعنوان اولین سفرش به تهران،آمریکا را تهدید نمود.که اگر در استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در اروپا،تجدید نظر نکند.با نزدیکی به جمهوری اسلامی،منافع آمریکا را در منطقه به خطر خواهد انداخت.
2-خاتمی از نگرانی حمله نهایی جرج بوش و تحریم ها و انزوای بین المللی که گریبانگیر رژیم شده بود.ایران را در بست در اختیار پوتین قرار داد.درین اجلاس به حقوق تاریخی ایران و قرار دادهای قبلی ، اصلا اشاره ای نشد.این امر بعنوان رویه قضایی جدید ایجاد شده در مورد رژیم حقوقی دریای خزر(تحمیل شده از سوی محمد خاتمی علیه منافع ملی ایران) ابتدا زمینه را برای کاهش حقوق ایران از 50 به 20 و سپس 11 در صد فعلی (زمان احمدی نژاد و روحانی) فراهم نمود.خشت اول گر نهد معمار کج ، تا ثریا می رود دیوار کج.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر