جان کلام این است:در خیزش این باره ، مردم ایران تنها نخواهند ماند.جهانی با آنهاست.
حاصل اطاق فکر رژیم درین روزهای کرونایی این بود: ادامه تحریم مردم از سوی خامنه ای،تهدید به کشتار جمعی ملت ،از سوی روحانی و مانور نظامی-دون کیشوتی سپاه ،علیه مردم،به کمک رفیق و شفیق جدید اش کرونای چینی.آنچه خامنه ای آشکارا گفت و آنچه روحانی در خفا(بهترست دو میلیون با کرونا کشته شوند تا سی میلیون بریزند به خیابانها)حاکی از این است.که رژیم از کرونای چینی،بعنوان متحد طبیعی خود، علیه مردم،حداکثر استفاده را می کند و این امر یعنی غایت وحشت رژیم از خیزش مردم. وقتی به بهانه کرونا، که با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست،اجرای مانور نظامی در خیابانها،از سوی رهبر رژیم توصیه و تدارک دیده میشود.یعنی به رخ کشیدن قدرت سرکوب رژیم ،به ملتی کرونا زده،اما آنچه درین ماجرا از ذهن بیمار رژیم بدور است. به جان رسیدن نهایی مردم و انفجار سیل آسای خشم ملی بغض کرده ،در سینه هایی است.که دیگرچیزی ندارند.از دست بدهند.
از سوی دیگر در محافل پشت پرده غرب،گفته مبشود. شریک جرم بودن رژیم، با چین در جهانگیرشدن کرونا و نیز رفتارهای ضد بشری و تشدید و خرابی عمدی اوضاع مردم ایران، در ایام کرونایی،تائید این امر است.که رژیم در اوج بحران ها ،همچون همیشه در خلوت خود،دنبال تحقق غایت آمال و آرزوهایش، یعنی اتمی کردن نظام خویش و به مرحله تولید نهایی رساندن بمب اتمی در خفا، با استفاده از شلوغی بازار است و اینکه ،اگر کرونا متحد طبیعی رژیم ،درین ماجراست. متحد طبیعی بقیه جهان، با مردم ایران ،بخاطر درد مشترک است.تا با یک تیر دو نشان بزنند. یعنی در خیزش مردم در کنار و متحد آنان بوده، تا هم از شر رژیم،شرارت ها و بمب اتمی اش، در امان باشند و هم با تبدیل ایران ،به یک کشور دولت ملت این جهانی و متمدن،پروسه تروریسم بین المللی را ،یک بار و برای همیشه ،از جامعه جهانی ریشه کن نمایند و سرانجام اینکه ،روس و چین نیز، ملیجک خود را از دست میدهند و بیش ازین نمیتوانند ،علیه جهان آزاد، سم پاشی و خرابکاری نمایند.جان کلام این که: در خیزش این باره، بخاطر درد مشترک،مردم ایران تنها نخواهند ماند.جهانی با آنهاست.